Zapalenie rozcięgna podeszwowego
Stan zapalny rozcięgna podeszwowego jest prawdopodobnie najczęstszą przyczyną dolegliwości bólowych w obrębie pięty.
Rozcięgno podeszwowe – co to jest
Rozcięgno podeszwowe jest to mocne przypominające taśmę pasmo tkanki łącznej zlokalizowane w podeszwowej części stopy. Część tylna przyczepia się do przyśrodkowej strony guza piętowego (najczęstsze miejsce przeciążenia i bólu). Idąc ku przodowi dzieli się na pięć pasm przyczepiając się do podstawy paliczków bliższych wszystkich palców stopy.
Rozcięgno podeszwowe – funkcja
Podstawową funkcją rozcięgna podeszwowego jest utrzymywanie właściwego kształtu sklepienia podłużnego stopy – łuku podłużnego. Dzięki rozcięgnu podeszwowemu stopa uzyskuje zdolność amortyzowania sił reakcji podłoża. Przy współdziałaniu określonych mięśni stopy rozcięgno w zależności od potrzeb funkcjonalnych rozluźnia się bądź napina dzięki czemu stopa może się usztywnić – w chwili przenoszenia sił lub uelastycznić – podczas dopasowania do podłoża.
Zapalenie rozcięgna podeszwowego – objawy
Rozpoznanie zapalenia rozcięgna podeszwowego stawia się głównie na podstawie objawów klinicznych:
- Ból – w schorzeniu występują tzw. samoistne objawy bólowe. Dolegliwości nasilają się przy dotykaniu wewnętrznej strony pięty – w okolicy przyczepu rozcięgna podeszwowego.
- Objawy bólowe nasilają się przy stawianiu pierwszych kroków – na początku dnia po obudzeniu i zmniejsza się w miarę upływu czasu po ?rozchodzeniu?.
- Ból nasila się przy przeciążeniach i zazwyczaj na koniec dnia.
- Około 30% przypadków dotyczy obu stóp.
- Badania obrazowe – należą do nich zwykle: USG, RTG.
Schorzenie dotyka najczęściej osoby pomiędzy 40 a 60 rokiem życia.
Czynniki ryzyka
- Otyłość
- Stojąca praca
- Intensywne uprawianie sportów biegowych
- Płaskostopie
- Ograniczone zgięcie grzbietowe stopy – najczęściej w wyniku przykurczu mięśni łydki.
Leczenie zapalenia rozcięgna podeszwowego
Większość przypadków zapalenia rozcięgna podeszwowego można z powodzeniem wyleczyć zachowawczo.
- Fizjoterapia – bardzo ważną częścią terapii są zabiegi fizjoterapeutyczne:
- Stretching – rozciąganie rozcięgna podeszwowego należy wykonywać trzy razy dziennie. Pierwsze ćwiczenie najlepiej wykonać tuż po przebudzeniu przed wykonaniem pierwszego kroku. Ponadto należy rozciągnąć mięśnie łydki.
- Auto masaż – możemy go wykonać ręcznie, przy pomocy piłki tenisowej lub rollera.
- Fala uderzeniowa.
- Terapia mięśniowo – powięziowa – zabiegi wykonywane przez wyspecjalizowanych fizjoterapeutów.
- Ćwiczenia korygujące płaskostopie.
- Wkładki ortopedyczne – dzięki zastosowaniu trwałej korekcji płaskostopia eliminujemy jeden z wiodących czynników wywołujących zapalenie rozcięgna podeszwowego.
- Osocze bogatopłytkowe – PRP – Osocze możemy wykonać w każdym etapie schorzenia jako uzupełnienie wcześniej wymienionych zabiegów. W praktyce w pierwszej kolejności wykonuje się czynności wymienione w 1 i 2 punkcie następnie przy braku zadowalających efektów zostaje podawane osocze bogatopłytkowe.
Stan zapalny rozcięgna podeszwowego może być bardzo uciążliwy – szczególnie dla sportowców. Leczenie schorzenia powinniśmy prowadzić pod kontrolą specjalisty fizjoterapeuty w zakresie terapii czynnościowej/fizykoterapii oraz lekarza ortopedy w zakresie diagnostyki obrazowej/PRP.
