- RQIS1T-1_UX.jpg (44.51 KiB) Przejrzano 1757 razy
Główka: 95 sq. in. / 613 sq. cm
Długość: 69 cm
Waga: 295 g bez naciągu
Sztywność ramy: 61
Balans: 6 HL
Swingweight: 305
Układ strun: 16/18
Konstrukcja: CS Carbon Nanotube Nanoscale Elastic Ti H.M. Graphite
Struny w teście: Polystar Energy 1.25 naciągnięty na 26 kg.
Lżejsza wersja znanej rakiety przez pewien czas promowanej przez Ane Ivanovic. Niezbyt popularna i relatywnie rzadko spotykana na naszych kortach. Jako, że parametry tej ramy wydały mi bardzo zbliżone do moich preferencji sprzętowych postanowiłem nabyć rzeczoną ramę (tym bardziej, że mogłem kupić ją w miarę za rozsądną cenę). Jako „znany” entuzjasta japońskiej marki nie mogłem przecież przejść obojętnie obok takiej gratki w ofercie Yonexa. Od wersji Tour, UX różni się oczywiście wagą oraz wyważeniem (9 HL wersja Tour) i swingweightem (325).
Szata graficzna RQiS’a zdecydowanie może się podobać. To bardzo estetyczna rama. Czarna farba z drapieżnymi czerwonymi i srebrnymi wstawkami czyni z niej, w mojej opinii jedną z najładniejszych rakiet na rynku. Wieść gminna głosi, że genezą powstania aktualnego modelu, którym gra piękna Ana było to, że nie podobała się jej zbyt „męska” grafika packi (przy okazji zmodyfikowano pod nią kilka parametrów jej nowego RQiS’a).
Pierwsze wrażenia, po kilku minutach gry dotyczyły w moim przypadku niesamowitego komfortu jaki oferuje RQiS 1 UX. Rama jest przyjazna dla ręki i ramienia. Nie ma co się specjalnie dziwić w tym wypadku. Sztywność na poziomie 61 punktów czyni z niej jedną z najbardziej miękkich rakiet na rynku. Nie jest to jednak znowuż taka zupełna bajka. Profilowanie ramy sprawia, że tłumienie jest odczuwalne na ręku, szczególnie w przypadku gdy zdecydujemy się na sztywniejszy naciąg (tak uczyniłem).
Owo usztywnienie zaowocowało zwiększeniem mocy własnej rakiety i pozytywnie wpłynęło na kontrolę uderzeń. Przy dobrym trafieniu piłka nabiera dużej prędkości i aż furkocze z radości w powietrzu. Sama w sobie, rama jest dość dynamiczna i jak nieźle zestrojona lżejsza wersja Tour’a niewiele traci na tym wymiarze. FH jest mocny i precyzyjny. Oczywiście mocne kręcenie piłki nie jest łatwe przy przeplocie 16/18 i wielkości głowy 95 (w dużej mierze wpływ mają na to moje braki techniczne), ale można
. To co mi się podoba, to duża manewrowość ramy (SW 305). Gracze z małym i średnim zamachem powinni być usatysfakcjonowani.BH to inna bajka. Gram 2HBH i relatywnie mała głowa w tym kontekście nie pomaga. Jednak przy dobrym ustawieniu rakieta umożliwia mocne i precyzyjne zagrania. Zaznaczę, że wymaga dobrego ustawienia bo jednak trochę brakuje gramów, a przy tym dynamika ramy powoduje, że niewielkie błędy nie są łatwo wybaczane.
Nie jest to rama, która ciągnie do przodu. Jako, że należę raczej do baselinerów w żaden sposób mi to nie przeszkadza. Nie trudno mi jednak sobie wyobrazić osoby z RQiS UX w ręku, których żywiołem jest atak. Manewrowość i czucie rakiety powinny być w tym wypadku bardzo pomocne przy grze wolejowej.
Slice nie jest moją najmocniejszą stroną. Pod tym względem mój „nowy” Yonek wyraźnie przegrywa z 002 i 003. Trudno się dziwić. W grę wchodzi powierzchnia głowy i przeplot.
W mojej opinii Yonex jest doskonałą bazą do modyfikacji (ED byłby zachwycony). Tu i tam nieco dodać i można budować ramę pod indywidualne preferencje. Sam się nad tym zastanawiam. Co mnie do tego skłania? Przy serwisie odczuwam lekkie braki wagi (podobnie jak przy BH). Mój serwis RQiS’em nie ma pożądanej mocy. W ostatniej fazie, przy zamknięciu uderzenia przydałoby się kilka gramów.
Yonex RQiS 1 UX to raczej wybór dla gracza dość zaawansowanego technicznie (NTRP 3,5+ lub 4.0+). Wymaga sporo od właściciela, ale potrafi się też odwdzięczyć przyjemnością z gry. Przy słabszej technice (patrz ja) powinien być chyba lekko zmodyfikowany, aby wyciągnąć z ramy większą moc uderzeń. Tak to już jest z lżejszymi wersjami rakiet profesjonalnych, niby to samo a jednak … to już chyba zupełnie inny kij.
