"Roger Federer - Najwspanialszy" - autor Chris Bowers

[karjar]

Ja akurat książkę "o Nadalu" oceniam średniawo, przynajmniej dwie półki niżej niż "Open" Agassiego - zdecydowanie numer jeden z dotychczasowych edycji Bukowego Lasu (a kolejna już w zapowiedziach, o złotej erze tenisa lat 80.).

Jeśli masz na myśli "Borg, McEnroe i złota era tenisa" to już od przynajmniej 2 miesięcy jest w księgarniach. Całkiem niezła nawiasem pisząc. Tyle, że to raczej o latach siedemdziesiątych i tylko samym początku 80-tych. Chyba, że masz, coś innego na myśli.....

[Mullen]

Autobiografia Nadala jest po prostu kiepska, 3/4 książki to opis rodziny hiszpańskiego tenisisty, nudne jak flaki z olejem, ileż można?
Agassi wypada tutaj najlepiej. "Borg, McEnroe - złota era tenisa" - to samo, straszny chaos, multum różnych faktów dziwacznie ulokowanych na osi czasu, kiepskie tłumaczenie. Czyta się i tak naprawdę czytelnik tak do końca nie wie o czym jest ta książka, co autor chciał nam przekazać.

[hohvar]

Jeśli masz na myśli "Borg, McEnroe i złota era tenisa" to już od przynajmniej 2 miesięcy jest w księgarniach.

Tak, nie wiedziałem (ale jak wiadomo, jestem ze wsi i u nas wszystko dociera później ).

[El Diablo]

Hoh jak tenisowy Robin Hood, wychodzi z lasu tylko aby wykradać gemy i sety miastowym.

[hohvar]

Hoh jak tenisowy Robin Hood, wychodzi z lasu tylko aby wykradać gemy i sety miastowym.

Zabiera je bogatym i oddaje (swoje)... jeszcze bogatszym .

[Ania]

Jak można napisać, że autobiografia Nadala jest średniawa ??? Owszem, podeszłam do niej bardziej emocjonalnie niż niektórzy, ale starając się zerknąć na książkę obiektywnie stwierdzam, że to połączenie auto i samej biografii jest świetnym rozwiązaniem, które właśnie zaciekawia i wciąga. Najpierw suche fakty i wyłożona historia, a następnie to wszystko przypieczętowane odczuciami i opisem emocji samego tenisisty. Dla mnie to było wielkie przeżycie! Natomiast auto Agassiego... tam to idzie chwilami się zaziewać .
Ale trochę zmartwiło mnie to, że biografia Rogera nie jest dla fanów tenisa tylko samego Feda... cóż, nie jestem jego fanką, ale w pewnym stopniu ciekawi mnie jego osobowość. Szkoda, że nie jest to autoryzowane... widocznie Roger nie czuje, że na taką spowiedź przyszedł już czas .

[hohvar]

Jak można napisać, że autobiografia Nadala jest średniawa ??? .

Można, podchodząc do sprawy zupełnie beznamiętnie, bez fanowskiego uwielbienia . Zrób prosty test: daj do przeczytania komuś, kto się tenisem nie interesuje książkę o Nadalu i "Open" Agassiego, a potem posłuchaj opinii.
U Agassiego mamy emocje, fakty, ciekawostki, wartką i ciekawie skomponowaną narrację. Widać, że zatrudnił fachmana od pisania. U Nadala ciągłe podkreślanie więzi rodzinnych, powtarzanie tych samych motywów, struktura opowieści prowadzona raczej linearnie i bez większego polotu, język też dość "drętwy" (ale to może być kwestia tłumaczenia).

Biografia Rogera też słaba, bez tych emocji, pisana tak jakby ze szwajcarskim polotem : głównie fakty meczowo-życiowe (czasem powtarzane w różnych miejscach), zamiast przeżyć i przemyśleń bohatera mamy jakieś wycinki wypowiedzi z konferencji prasowych, które są mdłe i skrojone pod media. Dobrnąłem do połowy i czytam bo czytam, ale żeby mnie porwało nie mogę powiedzieć. Autor oszczędnie gospodaruje faktami interesującymi fanów dyscypliny (pisze np. o "jakiejś firmie", z którą Roger przestał współpracować, zamiast podać jej nazwę - jakby bał się skutków prawnych?). Nie ma tego "mięsa", tej istoty biografii, jest to raczej erzac- kotlet sojowy...

[Majorka]

..U Nadala ciągłe podkreślanie więzi rodzinnych...

Bo Nadal taki jest...
Mnie sie biografia Rafy podobała - i ze względu na kibicowanie i ze względu na znajomość Majorki - ale zgodzę się z Tobą, hohvar, "Open" jest literacko dużo lepsze. Pełnokrwiste, prawdziwe, emocjonalne.
I napisane po zakończeniu kariery, przez co dla mnie dużo bardziej wiarygodne w spojrzeniu na samego siebie, swoją drogę życiową, wybory prowadzące do sukcesów ..i nie tylko.
"Open" jest tak dobre, że "przeszkadza" w czytaniu innych biografii .

[Obiektyw]

Prawie doczytałem "Najwspanialszego". Autor relacjonuje karierę Feda jak typowy komentator sportowy (którym de facto jest).

Powtórzę za sobą i innymi. Brakuje emocji, opisu wrażeń samego bohatera. Kilka ciekawostek owszem się znalazło. Książka jest cenna jako nakreślenie pewnego tła do znanych nam wydarzeń i wielkich meczów. Porządkuje sporo rzeczy i to ... wszystko.

Przeczytać można, ale bez rewelacji. Jednak, jako prezent gwiazdkowy dla fanów Rogera może się sprawdzić .

[Ania]

Jak można napisać, że autobiografia Nadala jest średniawa ??? .

Można, podchodząc do sprawy zupełnie beznamiętnie, bez fanowskiego uwielbienia . Zrób prosty test: daj do przeczytania komuś, kto się tenisem nie interesuje książkę o Nadalu i "Open" Agassiego, a potem posłuchaj opinii.

Nie no tak bardzo namiętnie to też nie podchodziłam do bio Nadala . Test, o którym mówisz przeprowadziłam na mojej cioci. Nadala zwróciła mi po tygodniu, a Agassiego już trawi przez miesiąc, twierdzi, że to książka, której nie da się przeczytać za jednym zamachem i musi robić przerwy. U Agassiego wykańczały mnie te szczegółowe opisy chyba każdego meczu, to ciągłe robienie sobie żartów z kolegów i pokazywanie ich w krzywym zwierciadle (czasem nie do końca mu wierzyłam) no i u Agassiego też było dużo o więzach rodzinnych i przyjacielskich . Nie wiem, dużo ludzi bardziej ceni opowieść Agassiego, może dlatego, że była pierwsza taka i nadała pewien styl, poziom, była kontrowersyjna i popularna. Ja w pierwszej kolejności przeczytałam Nadala, potem Agassiego, więc mój wyznacznik był też inny, porównywałam Agassiego do Nadala, a nie odwrotnie jak większość .
A do bio Feda coraz bardziej się zniechęcam... może napiszecie tutaj te ciekawostki, które się tam znalazły to oszczędzę prezent gwiazdkowy .

[hohvar]

Test, o którym mówisz przeprowadziłam na mojej cioci. Nadala zwróciła mi po tygodniu, a Agassiego już trawi przez miesiąc, twierdzi, że to książka, której nie da się przeczytać za jednym zamachem i musi robić przerwy.

Aniu, masz rację, wycofuję się. Test, który zaproponowałem był nieprzemyślany metodologicznie. W ten sam sposób mogłabyś przecież puścić cioci "Pulp Fiction" i "Nad Niemnem" i zapytać o opinię .
Ale podtrzymuję swą opinię co do w/w książek.

[Vivid]

Co ja Wam mogę powiedzieć? "Open" to jedyna książka w ogóle jaką przeczytałem w ciągu ostatnich 12 lat. I nawet nie żałuję poświęconego czasu, a to coś w moim przypadku znaczy!
I też czytałem w odcinkach bo szkoda było na raz .

[Gary]

"Open" to jedyna książka w ogóle jaką przeczytałem w ciągu ostatnich 12 lat.

Dzieła zebrane Lenina czytałeś wcześniej?

[Vivid]

"Open" to jedyna książka w ogóle jaką przeczytałem w ciągu ostatnich 12 lat.

Dzieła zebrane Lenina czytałeś wcześniej?

Przyjąłem dożylnie na porodówce .

[Omne]

Opinie osób, które tę książkę czytały niezbyt mnie zachęcają, mówiąc szczerze. Chyba po nią nie sięgnę, szczególnie, że jestem w trakcie lektury innej książki o Rogerze: „Roger Federer: Quest for perfection” (Roger Federer: w poszukiwaniu doskonałości) Rene Stauffera (nie znalazłam polskiego tłumaczenia , chyba nie została wydana u nas). Tu historia Rogera opisana jest chronologicznie, wręcz kronikarsko, i jedynie przeplatana cytatami z jego wypowiedzi. O meczach dowiadujemy się tyle, że były, jakie były przewidywania przed, wyniki i komentarze specjalistów po. Lektura dość nużąca po „Rafie” oraz po „Open”, gdzie konwencja autobiograficzna pozwala na „bliższe” poznanie zawodnika.

[masters]

Ja bym na twoim miejscu kupił.
Każdy może czego innego oczekiwał, więc sam zdecyduj, ale dla takiej wielkiej gwiazdy tenisa trzeba kupić.

[Gary]

Ja bym na twoim miejscu kupił.
Każdy może czego innego oczekiwał, więc sam zdecyduj, ale dla takiej wielkiej gwiazdy tenisa trzeba kupić.

Nawet, jeśli ma się odruch wymiotny na jego widok?

[Traw3k]

Ja bym na twoim miejscu kupił.
Każdy może czego innego oczekiwał, więc sam zdecyduj, ale dla takiej wielkiej gwiazdy tenisa trzeba kupić.

Nawet, jeśli ma się odruch wymiotny na jego widok?

Dokładnie. Przynajmniej za którymś wymiotowaniem zobaczysz, że schudłeś.

[Gary]

Ja bym na twoim miejscu kupił.
Każdy może czego innego oczekiwał, więc sam zdecyduj, ale dla takiej wielkiej gwiazdy tenisa trzeba kupić.

Nawet, jeśli ma się odruch wymiotny na jego widok?

Dokładnie. Przynajmniej za którymś wymiotowaniem zobaczysz, że schudłeś.

To w takim razie trzeba tę książkę polecić Vividowi. Chociaż on chyba na widok Feda nie rzyga, więc trzeba znaleźć coś innego. Hmmm, może jakieś "Przemyślenia bab zza kierownicy"? Ewentualnie "Jak obalić Władzę Sowiecką".

[Martinek]

Gary, przerażasz mnie. Wystarczy tylko biografia zbiorowa (jest coś takiego?) "Radwańska, Szarapowa i Williams. Najwspanialsze."