"Umysł mistrza. Autobiografia" - Pete Sampras, Peter Bodo

[Ania]

Dzisiaj premiera autobiografii Pete'a Samprasa "Umysł mistrza". Książka wydana przez wydawnictwo Bukowy Las, oprawa twarda, liczba stron 296. Jest już dostępna, widziałam ją wczoraj w księgarni i prezentuje się interesująco . Cieszę się, że jest to autobiografia, dodatkowo Pete'a wspomaga dziennikarz sportowy Peter Bodo. Myślę, że dla fanów Samparasa i miłośników tamtej epoki to lektura obowiązkowa.

Pete Sampras to niezaprzeczalnie jeden z najwybitniejszych zawodników w historii tenisa. Siedmiokrotny mistrz Wimbledonu, światowy numer 1 przez rekordowe 286 tygodni z rzędu, najmłodszy tenisista, który wygrał US Open, w 1990 r. pokonując w finale Andre Agassiego.

Tajemniczy w życiu prywatnym, na korcie dawał z siebie wszystko, ale i z tym się nigdy nie obnosił. W swojej książce po raz pierwszy Sampras opowiedział o osobistych doświadczeniach, dążeniu do osiągnięcia celu i presji gry na oczach medialnej machiny żądnej czegoś więcej niż tylko sportowej doskonałości. Opisał swe najtrudniejsze pojedynki, osobowości największych rywali oraz istotne zdarzenia w tenisowej karierze. Umysł mistrza jest wyjątkową opowieścią o tym, czego może nauczyć życie tenisem i z tenisem, a przede wszystkim, kim trzeba być i co trzeba mieć, by wygrywać jak Pete Sampras.

I jeszcze fragment dla zachęty :

SPOILER:

"Po raz pierwszy rywalizowaliśmy na twardej nawierzchni w juniorskim turnieju do lat dwunastu w Northridge, w Kalifornii. Żaden z nas nie pamiętał, kto wtedy wygrał, ale ja doskonale zapamiętałem tamtego Andre. Podjechał wielkim zielonym cadillakiem godnym mafiosa ze swoim tatą Mikiem. Samochód pasował do nich – rodzina Agassich mieszkała w Las Vegas, a Mike pracował w kasynie w Caesar’s Palace jako kierownik sali. Andre już w owym czasie zachowywał się jak młoda gwiazda rocka. Był chudy jak szczapa, ja też. Miał też potężny forhend i szybkie nogi. Z Andre miałem zmierzyć się jeszcze na innym juniorskim turnieju. Na takich imprezach często grywa się dwa mecze tego samego dnia, a my wygraliśmy poranne pojedynki. Z jakiegoś powodu jednak Andre i Mike zniknęli. Po prostu wyjechali, oddając mecz walkowerem. W naszym pierwszym spotkaniu zawodowym, na czerwonej mączce w Rzymie w 1989 roku, Andre załatwił mnie, przegrywając tylko trzy gemy. Za to w meczu w Filadelfii, o którym wspominałem, byłem już równym przeciwnikiem. W finale US Open Andre uważano za faworyta. Wspiął się w ekspresowym tempie na trzecie miejsce w rankingu, a w drodze do finału pokonał Borisa Beckera. Był wielkim showmanem, ale eksperci kwestionowali jego umiejętność wygrywania ważnych spotkań i sugerowali, że ważniejszy jest dla niego wizerunek niż gra. Te podejrzenia wydawały mi się dziwne, bo przecież nic nie mówiło więcej niż rezultaty. A jeśli o nie chodzi, Andre był doskonały, choć na turnieju Rolanda Garrosa dał się zaskoczyć debiutującemu w finale Wielkiego Szlema Andrésowi Gómezowi. Krytycy, w owym czasie zawsze chętni, by dogryzać Andre, ostro go wtedy potraktowali. Nawet nie wiedziałem, przez co wtedy przechodził, bo musiałem zająć się własnymi sprawami."

[Obiektyw]

No to trzeba przeczytać .

[widget]

No nic, aż się do księgarni przejdę.
Jak grał to mu zawsze kibicowałem. Chętnie przeczytam.

[TadX]

Parę lat temu przesłuchałem audiobook. Lektor był świetny. Sama książka też. Chyba jednak sięgnę po polską wersję .

[Pio]

Właśnie skończyłem czytać OPEN Agassiego i ciekaw jestem jak Sampras opisze relację między nimi.
Czekam z nieciepliwością.

[Gary]

Mam na półce "Open", mam także "Borg, McEnroe i złota era tenisa", dokupię jeszcze książkę Samprasa i przeczytam wszystkie 3 po kolei, będę miał idealny tenisowy tydzień. Już się nie mogę doczekać.

[Obiektyw]

Mam na półce "Open", mam także "Borg, McEnroe i złota era tenisa", dokupię jeszcze książkę Samprasa i przeczytam wszystkie 3 po kolei, będę miał idealny tenisowy tydzień. Już się nie mogę doczekać.

Dokup jeszcze Nadala. Czytałem "Open" i Federera. Fed słaby. "Open" i "Rafa" są super.

"Borg ..." czeka na swój czas.

[Ania]

Mam na półce "Open", mam także "Borg, McEnroe i złota era tenisa", dokupię jeszcze książkę Samprasa i przeczytam wszystkie 3 po kolei, będę miał idealny tenisowy tydzień. Już się nie mogę doczekać.

No właśnie, co to za idealny tenisowy tydzień bez Nadala .

Właśnie skończyłem czytać OPEN Agassiego i ciekaw jestem jak Sampras opisze relację między nimi.

Również jestem ciekawa czy ta autobiografia będzie odpowiedzią na "Open". Myślę, że Pete nie zdobędzie się na podobną szczerość jak Andre i będzie trochę kokietował, pokaże tą sympatyczną stronę tenisa oraz sympatyczne swoje oblicze, ale nie wiem czy to będzie dla mnie prawdziwe.

[scudetto]

Mam na półce "Open", mam także "Borg, McEnroe i złota era tenisa", dokupię jeszcze książkę Samprasa i przeczytam wszystkie 3 po kolei, będę miał idealny tenisowy tydzień. Już się nie mogę doczekać.

Dokup jeszcze Nadala. Czytałem "Open" i Federera. Fed słaby. "Open" i "Rafa" są super.

"Borg ..." czeka na swój czas.

Zgadzam się, że książka Federera zdecydowanie słabsza od "Open" Agassiego, ale zwłaszcza na początku można się doszukać ciekawostek z życia młodego, niegrzecznego Feda.
" Borg, McEnroe i złota era tenisa " trochę mnie rozczarowała, liczyłem na więcej pikanterii, w końcu tamte czasy obfitowały w nią jak żadne inne.
" Rafę " trzeba dokupić, a Samprasa to już na pewno.

Również jestem ciekawa czy ta autobiografia będzie odpowiedzią na "Open". Myślę, że Pete nie zdobędzie się na podobną szczerość jak Andre i będzie trochę kokietował, pokaże tą sympatyczną stronę tenisa oraz sympatyczne swoje oblicze, ale nie wiem czy to będzie dla mnie prawdziwe.

Sampras miał całkowicie inne życie od Agassiego, zawsze mi się kojarzył z grzecznym chłopcem . Agassi był jedyny w swoim rodzaju, jego relacje z ojcem opisane w "Open" to moim zdaniem wisienka na torcie w tej książce. Ale mam nadzieję, że Pete uchyli chociaż rąbka tajemnic, o których nikt nie wie.

[hohvar]

Sampras miał całkowicie inne życie od Agassiego, zawsze mi się kojarzył z grzecznym chłopcem . Agassi był jedyny w swoim rodzaju, jego relacje z ojcem opisane w "Open" to moim zdaniem wisienka na torcie w tej książce. Ale mam nadzieję, że Pete uchyli chociaż rąbka tajemnic, o których nikt nie wie.

Mnie intryguje, czy Pete zdementuje podane przez Andre informacje o swoim sknerstwie: jak napisał Agassi, w przypływie hojności dawał chłopcom parkingowym dolara... do podziału .
Tak więc też sobie kupię.

[Marcin_L]

Ten zacytowany powyżej fragment o Agassim taki dość pozytywny.

... O ile Sampras na korcie był (i jest) moim ulubionym herosem tenisowym, to Sampras jako osobowość mnie niezbyt interesuje.

Przejrzę książkę w księgarni i jak mnie coś nie zrazi, to pewnie kupię .

[RatRace]

Na Rafie utknąłem w połowie i nie dało rady sie rozpędzić z powrotem. Zmęczyło mnie to jego bieganie na korcie na kartach książki.

To już prędziej poczytałbym o Safinie.

[TadX]

Również jestem ciekawa czy ta autobiografia będzie odpowiedzią na "Open".

Książka Samprasa była wydana jako pierwsza .

[scudetto]

Mnie intryguje, czy Pete zdementuje podane przez Andre informacje o swoim sknerstwie: jak napisał Agassi, w przypływie hojności dawał chłopcom parkingowym dolara... do podziału .
Tak więc też sobie kupię.

"...Pokonuję go 6-2, 6-1 i idąc do szatni, myślę, że ma przed sobą długą i bolesną drogę. Żal mi faceta. Wydaje się w porządku. Nie spodziewam się jednak zobaczyć go na trasie. Już nigdy..."

To cytat z "Open" na temat Samprasa, Agassi miał wtedy 19 lat, Sampras 18, był rok 1989. Sampras nie był uznawany za wielki talent, dlatego z chęcią dowiem się z jego książki co zrobił, że jednak odniósł sukces. Bo to, że był wielki to fakt niezaprzeczalny.

[Basic]

To już prędziej poczytałbym o Safinie.

To byłoby niezłe wydarzenie, popieram .

[TadX]

Książkę mogę z czystym sumieniem polecić. Naprawdę świetna. To oczywiście tylko moje zdanie .

[Mazzakollo]

O, z chęcią przeczytam. Przy "Open" bawiłem się przednio, przy "Rafie" wiało nudą. Książka o Rogerze też podobno cienka. O życiu Samprasa z chęcią poczytam, choć i tak pewnie Agassiego nie pobije. Kolejna książka do zaliczenia na mojej liście .

[hitman]

Sampras nie był uznawany za wielki talent, dlatego z chęcią dowiem się z jego książki co zrobił, że jednak odniósł sukces. Bo to, że był wielki to fakt niezaprzeczalny.

Od kiedy czyjeś uznawanie lub nieuznawanie o czymkolwiek rozstrzyga? Droga do mistrzostwa jest zawsze drogą przez nieuznanie.

[karjar]

Od kiedy czyjeś uznawanie lub nieuznawanie o czymkolwiek rozstrzyga?

Racja.

Droga do mistrzostwa jest zawsze drogą przez nieuznanie.

Możesz wyjaśnić?

[Vivid]

Jak od literatury wszelkiej maści z uporem maniaka stronię, tak mnie zaciekawiliście, kupię jutro, powiem więcej - nawet przeczytam .
Poza tym jest presja rodzinna - Matka jak usłyszała to już mi od wczoraj truje .