ANDRE AGASSI
Data narodzin: 29.04.1970
Miejsce urodzenia: Las Vegas, Nevada, USA
Wzrost: 180 cm
Waga: 80 kg
Gra: Praworęczna + oburęczny backhand
Przejście na zawodowstwo: 1986
Były numer 1 rankingu ATP, utytułowany zdobywca tzw. Karierowego Wielkiego Szlema, triumfator kończącego sezon turnieju mistrzów (1990), złoty medalista z Igrzysk w Atlancie.
Wygrane turnieje Wielkiego Szlema:
Australian Open (1995, 2000, 2001, 2003)
French Open (1999)
Wimbledon (1992)
US Open (1994, 1999)
Amerykanin w trakcie swojej zawodowej kariery związany był właściwie z 3. producentami sprzętu tenisowego. Byli to kolejno Prince, Donnay oraz Head. No dobrze ale czym tak naprawdę grał? Jak mogliśmy się przekonać studiując artykuł ESPN zawodnicy często grają czym innym niż się wydaje…
Cóż, matryce z których pochodziły rakiety Agassiego to m.in.:
– Prince Original Graphite OS tzw. POG OS (do 1989);
– Donnay Pro One OS (1989-1993);
– Radical Trisys 260 OS (który to w kolejnych latach był przemalowywany aby przypominać kolejno Tour TT 690, Ti Radicala OS, i.Radicala OS, LM Radicala OS oraz FXP Radicala OS, podczas inauguracji dachu na Wimbledonie posiadał z kolei szatę graficzną YT Radicala OS).
Powyżej wymieniono rakiety (matryce modeli) których używał najdłużej w danych latach jednakże Andre sporadycznie używał również ram na bazie innych modeli. Poniżej zaprezentuję kilka przykładów.
Podczas US Open w 2003 roku miał przygodę z Classic’em MP (660 cm²), a w czasie sezonu na mączce w 2005 korzystał z Liquidmetal Instincta.
Oczywiście jest wysoce nieprawdopodobne aby Agassi używał rakiet z tych matryc bez jakichkolwiek modyfikacji. I tak parametry rakiety (bez naciągu) Agassiego z turnieju im. Rolanda Garrosa w 2005 roku czyli kiedy korzystał z matrycy Liquidmetal Instincta były następujące:
Waga: 343g
Balans: 32cm
Długość: 68,5 cm
Rozmiar rączki: 4 7/16
Struny: Luxilon BB Alu Power 1,25mm @ 27/27kp
Z kolei w Marcu 2008 parametry ramy Agassiego były następujące:
Waga: 355g
Balans: 32cm
Swingweight: ≈340kg·cm²
Ze względów technicznych nie można udowodnić zdjęcie po zdjęciu czego Amerykanin używał przez kolejne lata. Można za to wskazywać różnice i domniemywać z jakiej matrycy pochodzi rakieta.
Taką identyfikację ułatwiają charakterystyczne cechy w konstrukcji rakiet w danej edycji. Przykładem takowej mogą być wystające poza profil ramy wybrzuszenia (widoczne na zdjęciu obok) przypominające „żeberka” od kaloryfera jakie zostały wprowadzone wraz z modelami generacji Liquidmetal. Wraz z nią ruszył proceder domalowywania grafik mających z większych odległości dawać złudzenie występowania tychże garbów na ramach zawodników.
Agassi nie był tutaj wyjątkiem, przykładem czego może być między innymi turniej w Cincinnati w 2004 roku, kiedy to Andre używał Radicala Trisys 260 OS pomalowanego tak aby przypominał edycję Radicala z linii Liquidmetal.
Wydawałoby się że tworzenie arcydzieła mającego tworzyć iluzję „garbów” na ramie jest szczytem kamuflażowych zabiegów jakich może podjąć się producent aby ukryć prawdę… a jednak nie.
Tylko co może być bardziej ekstremalnego od próby namalowania iluzji optycznej wybrzuszeń na ramie rakiety? Oczywiście optyczna iluzja sugerująca iż w ramie są dziury…
taki zabieg stał się bowiem konieczny wraz z wprowadzeniem kolejnej generacji o nazwie Flexpoint. Rakiety z tej linii posiadały 2 dziury w główce rakiety (na godzinach 3 oraz 9) i tutaj fantazja wzięła górę bo jak inaczej nazwać namalowanie „dziur” na rakiecie jak nie czystym szaleństwem? Na zdjęciu Andre Agassi podczas US Open 2006 z Radicalem Trisys 260 OS z szatą graficzną Flexpoint Radicala OS.
Amerykanin nie stronił jednak od eksperymentów i nie trzymał się aż tak kurczowo swojego starego sprzętu jak mogłoby wynikać z licznych „przefarbowanych” jego rakiet. Jak wspomniałem wyżej Agassi używał między innymi rakiety z matrycy Liquidmetal Instincta, miało to miejsce chociażby podczas turnieju w Rzymie w 2005 roku, kiedy to Andre używał modelu z jego sklepową kolorystyką. Na zdjęciu wyraźnie widać „garby” typowe dla generacji Liquidmetal. Co ciekawe z tej rakiety korzystał również pod farbą innego modelu, a mianowicie Flexpoint Radicala co miało miejsce w 2005 roku podczas 
turnieju w Hamburgu. Jak widać rakieta posiada ramę o zmiennym przekroju i szerokości wyraźnie odbiegającej od modeli Radical. Ponadto osłona główki posiada cechy charakterystycznego dla modelu Liquidmetal Instinct.
Jak już wspomniałem Andre lubił eksperymentować, dotyczy to jednak nie tylko rakiet ale i strun. Wśród gąszczu przeróżnych kombinacji strun jako najciekawszy przykład podam następujący… 
otóż był czas, kiedy struny poziome w rakiecie Agassiego stanowiło jelito (Babolat VS Megalife 1,40mm) natomiast piony stanowił kevlar ZA WYJĄTKIEM ostatnich zewnętrznych pionów, które to były wciągnięte jelitem używanym jako struny poziome. Z dziwniejszych eksperymentów rakietowych Agassiego można na przykład wymienić rakietę o niesamowicie gęstym przeplocie. Mianowicie w pewnym okresie użytkował on ramę o przeplocie 20×21.
Po zakończeniu zawodowej kariery Andre używał rakiet przeróżnej maści często o rozbieżnej specyfikacji. Farby/Modele z jakimi można go było zobaczyć to m.in. Head Extreme, Babolat Aeropro Drive, Donnay Dual XP. 
Co tylko potwierdza jego zamiłowanie do eksperymentów. Często były to jednak specjalne modele przeznaczone wyłącznie dla zawodników, więc nie jest tak iż grał rakietami ze sklepowej półki. Powyżej celowo nie zostały podane generacje/edycje poszczególnych modeli ponieważ z powodu krótkiego oraz sporadycznego użytkowania nie ma tak naprawdę wystarczających materiałów wizualnych pozwalających na rzetelną identyfikację. Ostatnią rakietą, a raczej szatą graficzną jakiej Amerykanin używał (stan na dzień 17 Listopada, Las Vegas) była grafika Head Radicala z generacji Youtek lub Youtek Innegra. Ale co będzie za tydzień czy dwa? Nikt tego nie wie… chyba nawet sam Agassi.
Zapraszam do dyskusji i wymiany spostrzeżeń dotyczących szerokopojętego tenisa ziemnego na największym tenisowym forum w Polsce.
