Dbajmy o język polski. Wszelkie zasady powinny być znane i stosowane. Warto przypominać je sobie, od czasu do czasu sięgając do słowników, encyklopedii, a także do Ustawy o języku polskim z 7 października 1999 roku. Niektóre błędy, pojawiające się cyklicznie, będą omówione w dalszej części.
– Warto korzystać i ciągle sięgać do różnego rodzaju słowników, publikacji, artykułów itp. traktujących o tenisie. Inny punkt widzenia również jest przydatny także i dla nas. Nawet, jeśli nie wykorzystamy tego w newsie/artykule to będziemy bogatsi o kolejne doświadczenie, które może się przydać w przyszłości. Jest to sposób, by budować swoją podstawę intelektualną. Inna rzecz, że nawet błędy innych są dla nas nauką.
– Początkowo powinniśmy rozpocząć od konceptualizacji zadania. Opracować plan, mający za zadanie uporządkowanie myśli, a później poszczególne aspekty przedstawione w newsie. Co jest ważniejsze, co mniej? Co tak naprawdę chcemy, by odbiorca zapamiętał? Należy mieć na uwadze, że powinno się stosować znaną już metodą pisania: wstęp – rozwinięcie – zakończenie. Przygotujmy odbiorcę na te najważniejsze informacje, wprowadźmy go. Opisując mecz tym bardziej jest to zasadne.
– Jeszcze raz należy podkreślić, by pisać według wszelkich zasad pisowni języka polskiego. Komunikat musi być poprawny w tym względzie. Błędy odwracają uwagę odbiorcy od myśli nadawcy, utrudnia to zrozumienie tekstu.
– Zdania staramy się pisać tak, by były jak najmniej złożone. Niedopuszczalne jest, by zdanie miało objętość wielu linijek. Niektóre składowe można rozdzielić na osobne zdania, nie zmieniając sensu całej wypowiedzi i myśli. Należy wystrzegać się rozwlekłych wypowiedzi – odbiorca może poczuć się zmęczony koniecznością trzymania koncentracji na długim zdaniu.
– Wszelka terminologia powinna być używana w stonowany i wyważony sposób. Używając terminów obcojęzycznych tłumaczenie polskie jest obowiązkowe. Rzecz jasna nikt nie każe tłumaczyć „?forehand” czy „backhand”, ale „chip and charge” już nie wszystkim musi być znany. Tutaj autor musi czuwać nad tym, by odbiorcę nie zostawić w niewiedzy. Brak zrozumienia jednego nawet terminu może zaburzyć zrozumienie całości. Istnieje wiele sposobów robienia przypisów. Najbardziej optymalny wydaje się taki, by wszelkie uwagi, dłuższe tłumaczenia itp. przedstawiać na dole strony. Każdy odnośnik powinien być ponumerowany.
– Wystrzegajmy się nadmiernych dygresji. Dłuższe mogą być zamieszczone na dole strony w formie przypisu. Zbyt rozwlekła dygresja zaburza w znaczący sposób odbiór tekstu. Odbiorca może poczuć się zagubiony.
– Tekst musi być podzielony akapitami. Każdą nową myśl zaczynamy właśni nimi. Na każdą stronę A4 przyjmuje się, że powinno być od 2 do 4 akapitów. Ułatwia to w znaczący sposób odbiór tekstu. Jeden wielki zlepek zdań nie jest łatwy w odbiorze i męczy wzrok. Jeśli nie ma możliwości stosowania akapitów powinniśmy stosować podział tekstu poprzez opuszczenie jednej linijki. Taki sposób dzielenia tekstu ułatwia odbiorcy zrozumienie, nie męczy wzroku. Dodatkową korzyścią jest to, że w razie konieczności łatwiej jest znaleźć w przyszłości interesującą nas informację. Nadmierna liczba akapitów jest jednakże wadą, należy też unikać łączenia ich na siłę, ponieważ może to skutkować rozczłonkowaniem pracy.
Przyjęło się, gdy chodzi o tekst internetowy, by ograniczyć konieczność przesuwania strony. Znaczy to tyle, żeby akapit nie był na tyle długi, by zajmował więcej miejsca niż jest to na ekranie monitora. Przesuwać stronę można do następnego akapitu. Nie zmienia to faktu, że mogą być np. dwa akapity, jeden pod drugim, jeśli nie ma potrzeby przesuwania.
– Wszelkie cytaty, przytoczenia, odwołania muszą być poparte podaniem źródła.
– Stosowanie w newsach wykrzykników ma sens od czasu do czasu. Nadmierne używanie może jednakże powodować znużenie odbiorców. Zbytnia eksploatacja wykrzykników, pytajników itp. może być odebrana jako manieryzm, co może skutkować zniechęceniem odbiorcy do dalszego śledzenia tekstu.
– Odmiana imion i nazwisk obcojęzycznych. Zasada jest taka, że jeśli w języku polskim litery występują obok siebie, to nie dajemy < ' > przy odmianie. Przykładowo, poprawnie jest: Jeremy’ego Chardy’ego. Dlaczego? W języku polskim „e” nie występuje po „y”. Poprawnie wygląda jednak również odmiana: Jeremym Chardym. W razie wątpliwości można skorzystać ze słowników.
– Odmieniamy imiona i nazwiska. Imiona podajemy pierwsze, nazwiska drugie. Wyjątek jest przy tych nacjach, których tradycje nakazują inaczej.
– Nie można stosować, krótko po sobie, tych samych zabiegów stylistycznych, określeń, nazewnictwa itp. Należy używać synonimów lub innych. Przykładowo: „Najlepsze obecnie deblistki świata, Włoszki, Roberta Vinci/Sara Errani zdobyły dziś swój trzeci wielkoszlemowy tytuł od czerwca 2012 roku, kiedy to zwyciężyły na paryskich kortach Rolanda Garrosa, w nowojorskim US Open i w Australian Open 2013. Włoszki (…)”. Zamiast „Włoszki”
Tutaj jeszcze chciałbym zwrócić uwagę na stosowanie przecinków i myślników jako metod wplatania dodatkowych informacji w tekst. Nie należy z tym przesadzać i stosować ostrożnie. Jeśli używamy przecinków lub myślników to musimy je stosować konsekwentnie.
W podanym przykładzie powinno być: „Włoszki w składzie: Roberta Vinci i Sara Errani – najlepsze obecnie deblistki świata – zdobyły (…)”. Zwracam też uwagę na samą budowę zdania. Nie ma potrzeby komplikować prostych rzeczy.
