Korty ceglane

Szybkość gry

Korty ceglane, zwane potocznie ziemnymi są uważane za najwolniejszą nawierchnię tenisową. Wynalezione zostały stosunkowo szybko i już w 1912 roku rozgrywano na nich turniej wielkoszlemowy French Open. Piłka w wyniku kontaktu z tego typu kortem traci ok. 41% swojej prędkości. Oznacza to w praktyce, że jeżeli piłka zostanie uderzona z prędkością 100 km/h to po odbiciu od kortu zwolni do prędkości 59 km/h. Piłka ponadto odbija się wyżej od podłoża niż na innych kortach (średnio na wysokość klatki piersiowej zawodnika). Oba te czynniki sprawiają, że wymiany na kortach ziemnych trwają zazwyczaj dłużej niż na pozostałych nawierzchniach. Korty ceglane niwelują także częściowo atut własnego serwisu, przez co łatwiej odbierającemu przejąć inicjatywę w wymianie i przełamać podanie serwującego. Aby nieco ograniczyć te proporcje, na turniejach rozgrywanych na kortach ziemnych, stosuje się piłki trochę mniej puszyste i twardsze, dzięki czemu piłka odbija się nieco niżej od piłek standardowych.

Budowa kortu

Korty ceglane zawdzięczają swoją nazwę mieszance, która stanowi wierzchnią warstwę kortu i ma grubość przeważnie 1 cm. Składa się ona głównie ze zmielonej na mączkę cegły o charakterystycznej ciemnoczerwonej barwie. Im więcej mączki ceglanej użyto do tego celu, tym wolniejszy jest kort (piłka bardziej zwalnia podczas odbicia od kortu). Zwyczajowo korty ziemne, oprócz wspomnianej mączki, posiadają jeszcze warstwę mieszanki mineralnej (4 cm), warstwę żużlu o średnicy 5-30 mm (10 cm) oraz na samym dole warstwę grubego żużlu o średnicy 5-10 cm (15 cm). Grubość poszczególnych warstw (podana w nawiasach) również może mieć wpływ na zachowanie się piłki na korcie, podobnie jak wilgotność powietrza w miejscu rozgrywania turnieju.

Konserwacja kortu

Korty ziemne są uważane za drogie nie tylko w budowie, ale również w utrzymaniu, gdyż kort po każdym spotkaniu wymaga odpowiedniej konserwacji. Linie, malowane zazwyczaj wapnem, stosunkowo szybko się ścierają, a na ceglanej mączce tworzą się podczas gry nierówności, wymagające użycia walca lub specjalnej szczotki do wyrównania kortu. Warstwa wierzchnia powinna być przede wszystkim dobrze ubita, gdyż przy mocniejszym wietrze, ceglany pył może zostać rozwiany po korcie i zasłonić linie lub nawet dostać się do oczu zawodnika. W przypadku opadów deszczu warto przykryć kort nieprzemakalną płachtą, aby nie nasiąknął wodą. Im wilgotniejszy kort tym piłka odbija się niżej od nawierzchni, ale też bardziej zwalnia niż na suchym korcie.

Charakterystyka nawierzchni

Inną charakterystyczną cechą kortów ceglanych, która odróżnia je od reszty, są widoczne ślady jakie zostawia piłka po każdym odbiciu od podłoża. Pozwala to na sprawdzenie śladu piłki w przypadku spornych sytuacji, co w rezultacie czyni grę bardziej sprawiedliwą i nie ma potrzeby używania na turniejach rozgrywanych na kortach ziemnych technologii sokolego oka. Im grubsza warstwa ceglanej mączki tym wyraźniejszy ślad zostawia piłka po odbiciu.

Ceglany miał pokrywający kort jest stosunkowo miękki, przez co poruszanie się po nim słabiej obciąża stawy, a upadki na kortach ziemnych bywają mniej bolesne. Zazwyczaj kończą się one drobnymi obtarciami i mniej lub bardziej ubrudzonym strojem. Mączka umożliwia również zawodnikom ślizganie się po korcie, co ułatwia dobiegnięcie do zagranej przez rywala piłki. Opanowanie tej sztuki nie jest jednak takie proste i widać to wyraźnie po zawodnikach wychowanych na grze na innych nawierzchniach. Zły poślizg po korcie grozi ponadto skręceniem kostki lub innymi urazami, jeżeli nie zostanie prawidłowo wykonany.

Technika gry

Jeżeli chodzi o sposób gry na kortach ziemnych to z pewnością nie sprawdza się tutaj gra siłowa, oparta na mocnym serwisie i częstych wizytach przy siatce. Podstawą jest natomiast szybkość, zwrotność i żelazna kondycja, gdyż większość punktów rozstrzyga się po dłuższych wymianach i częściej notuje się niewymuszone błędy jednego z tenisistów niż wygrywające uderzenia. Wynika to z faktu, że piłka odbija się wysoko po koźle i wyraźnie zwalnia, przez co łatwiej do niej dobiec i odbić ją z powrotem na stronę rywala. Nie wymagany jest tutaj idealny bekhend, gdyż gracze zazwyczaj mają sporo czasu, żeby go obiec i zagrać piłkę odwrotnym forhendem. Generalnie prym na kortach ziemnych wiodą tenisiści usposobieni defensywnie i regularni, a sama gra toczy się głównie zza końcowej linii. Nie bez znaczenia jest tutaj technika uderzeń i nadawanie zagrywanym piłkom odpowiedniej rotacji, co ma na celu utrudnienie uderzenia rywalowi. Pod linię końcową przeciwnika powinno się uderzać piłki z rotacją awansującą, ale warto też od czasu do czasu zmienić rotację i posłać rywalowi piłkę z rotacją wsteczną, która powinna wylądować tuż za siatką, tak aby przeciwnik nie zdołał do niej dobiec. Istotnymi cechami są również kreatywność i pomysłowość na korcie, które pomagają w przechytrzeniu przeciwnika. Co do warunków fizycznych tenisistów to gra na cegle nie wymaga specjalnych predyspozycji i zawodnicy zarówno niscy jak i wysocy mają mniej więcej równe szanse.

Najlepsi gracze i lokalizacja kortów ziemnych

Korty ziemne przeważają głównie w Ameryce Południowej i Środkowej oraz na kontynencie europejskim i stąd pochodzą wszyscy najlepsi tenisiści i tenisistki na tej nawierzchni. Kiepsko natomiast radzą sobie na niej gracze z poza tych kontynentów, a w szczególności Amerykanie, którzy upodobali sobie szybsze nawierzchnie. Turnieje na kortach ziemnych rozgrywane są od początku lutego do końca września, czyli prawie przez cały sezon (z przerwami na turnieje rozgrywane na trawie i amerykańskich twardych kortach).

W Stanach Zjednoczonych również można spotkać korty ceglane, mające charakterystyczny zielony kolor. Ceglana mączka jest tutaj mocno ubita przez co właściwościami i szybkością gry, korty te bardziej przypominają twardą nawierzchnię niż tradycyjne korty ziemne spotykane w Europie i Ameryce Płd.

W gronie tenisistów do najlepiej obecnie grających zawodników na kortach ziemnych możemy zaliczyć Serba Novaka Djokovica, Norwega Caspera Ruuda, czy Hiszpana Carlosa Alcazara.

Wśród pań na nawierzchni ceglanej króluje ostatnio Polka Iga Świątek.

Autor : Goget