W tenisa zacząłem grać w 1990 roku (początki drewnianymi rakietami Polsport
), później mój kuzyn kupił mi rakietę Donnay 1200 i od tego momentu moim faworytem do kibicowania stał się Andre Agassi
. W sumie nigdy nie byłem fanem oglądania tenisa, zawsze wolałem grać niż oglądać.
Mój pamiętny mecz to
finał Wimbledonu 1992, w którym Andre Agassi pokonał Gorana Ivanisevica 6–7(8–10), 6–4, 6–4, 1–6, 6–4.
Kibicowałem z całych sił Andre
natomiast mój wujek, tak dla zasady trzymał kciuki za Gorana
. Super emocje
. Pokonał on w drodze do finału m. in. Woodforde'a, Rosset'a, Lendl'a, Edberg'a i Sampras'a po to, żeby ostatecznie zatrzymać się na Agassim...
Po tym wydarzeniu miałem telewizor przez jeszcze kilka lat, lecz później się zepsuł i jakoś nie nabywałem następnego, dlatego też nie uczestniczyłem już później w emocjach tenisowych
.
Trzymałem jednak kciuki za Gorana Ivanisevica i w końcu wygrał ten swój Wimbledon
Jak sobie czytam tą jego historię zwycięstwa w 2001 roku to jest to niesamowite czego on dokonał... Był graczem z dziką kartą, po okresie kontuzji i na swojej drodze do finału pokonał Roddick'a, Rusedski'ego, Safin'a i Henman'a w półfinale (który ograł wcześniej Federer'a, który ograł wcześniej Sampras'a
). Jako ciekawostkę dodam, ze o mały włos nie walczył by znów z Agassim w finale, gdyż przegrał on o mały włos z Rafter'em w półfinale.
Finał Wimbledonu 2001 Goran Ivanisevic vs Patrick Rafter 6:3, 3:6, 6:3, 2:6, 9:7.
Ivanisevic podczas całego turnieju robił niesamowity show całując piłki, klękając, modląc się w niebiosa, czym spowodował, ze tłumy waliły na jego spotkania. W finale grając z zawodnikiem z antypodów spowodował, że atmosfera finału wimbledońskiego odbiegała od normy i było bardzo żywo i głośno na trybunach
.
Obejrzałem sobie powtórkę z kilku ostatnich gemów i powiem, że emocje po prostu sięgały zenitu... Warto zerknąć
.
Przy stanie 6:7 w piątym secie i własnym serwisie Ivanisevic miał 0:30 i drugi serwis, ale wygrzebał się z tej sytuacji trafiając serwisem w końcówkę linii i wygrywając następnie całego gema, potem przełamał Rafter'a i skończył mecz chyba w 4 piłce meczowej
.
)
Guillermo Coria, David Nalbandian, Juan Martin del Potro, Juan Monaco, Juan Carlos Ferrero, Roger Federer 
Na kort wyszedłem dopiero za rok na wczasach w Chorwacji, u mnie korty były jeszcze wtedy w stanie jak dziś.
